سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که با سرقت ادبی رابطه مشکلی داشته است. تعریف ما از سرقت ادبی این است که کار، ایده یا کلمات دیگران را کپی یا ارائه می کنیم، بدون اینکه اعتباری به آنها بدهیم. در اینجا نقض جدی تحصیلی وجود دارد، زیرا اصول یادگیری علمی را نقض می کند. در طول این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و روش های پیشگیری از آن می پردازیم.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و علل
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. برخی از رایج ترین انواع سرقت ادبی در علم عبارتند از:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند و بدون اینکه اعتباری به آنها بدهد، آن را به عنوان کار خودش معرفی می‌کند. به عنوان جدی ترین نوع سرقت ادبی، می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و شکایت از محقق شود.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله گرفتن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و گرفتن متن از منبع منتشر نشده. یک محقق همچنین می‌تواند از یک تصویر یا شکل بدون دادن اعتبار یا مجوز مناسب استفاده کند که منجر به سرقت علمی مستقیم شود. کسب مجوز در صورت لزوم و اعتبار مناسب همه منابع، بخش اساسی تحقیق است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر شده است در یک نشریه دیگر بدون استناد به آن یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. ممکن است شما این را به عنوان سرقت ادبی ندانید، اما همچنان غیراخلاقی است و می تواند منجر به رد شدن کار شما شود.
ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی مشابه، یا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، می تواند باعث سرقت ادبی شود. یک خط قبلا منتشر شده استفاده می شود. استفاده از تصاویر خود محقق بدون انتساب یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محققان باید مطمئن شوند که به طور مناسب به مقالات قبلی خود استناد کرده و در صورت لزوم مجوز دریافت کنند. نویسندگان نشریات جدید همچنین باید اطمینان حاصل کنند که تحقیقات و ایده هایی که ارائه می کنند اصیل هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
پارافراسی سرقت ادبی است که در آن فرد کلمات یا ساختار جمله کار شخص دیگری را تنظیم می کند. زمانی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شوند، حتی اگر اثر ممکن است متفاوت از اثر اصلی به نظر برسد، هنوز سرقت ادبی وجود دارد.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
در زمان ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید به درستی به آنها اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را هنگام ترجمه تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
عمل سرقت ادبی موزاییک شامل ترکیب چندین منبع در یک سند، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر منبع، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد است.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
مقالات علمی و سرقت ادبی
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند عواقب جدی داشته باشد. در صورتی که محققی مرتکب سرقت ادبی شود، احتمال دارد عواقب زیر رخ دهد:
رد نسخه خطی
در صورتی که سرقت ادبی شناسایی شود، به احتمال زیاد رد صریح نسخه خطی وجود دارد. این امر علاوه بر آسیب رساندن به اعتبار و اعتبار یک محقق، می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها نیز باشد. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و تحقیق را دشوارتر کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. همکاری های پژوهشی می تواند دشوار باشد و اگر اعتماد و احترام از بین برود، محقق ممکن است در به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده با مشکل مواجه شود. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز می توانند در آینده شغلی خود را محدود کنند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. نقض قوانین کپی رایت سرقت ادبی است که حقوق نویسندگان اصلی را نقض می کند. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
علاوه بر این، تحقیقات سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود. محققانی که از این طریق آسیب می بینند ممکن است دچار افت شغلی جدی شوند. باطل شدن مدارک تحصیلی می تواند در آینده شغلی را برای فرد دشوار کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
در سراسر جهان سرقت ادبی یک موضوع جدی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. در سال‌های اخیر ایران به انحرافات علمی و سرقت ادبی به روش‌های مختلفی پرداخته است. فردی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود می تواند به اشد مجازات محکوم شود.
برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را اتخاذ کرده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. برای سرقت ادبی در ایران مجازات های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی در ایران است. فردی که مدرک تحصیلی او به دلیل سرقت ادبی باطل شده است می تواند عواقب شغلی و زندگی قابل توجهی را متحمل شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که به سرقت ادبی متهم شده اند از انجام تحقیقات معلق شوند. در این شرایط، ممکن است توانایی آنها برای دسترسی به منابع و بودجه محدود شود.
ممنوعیت انتشار
ممکن است اگر محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، از انتشار منع شوند. در این مدت اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. عواقب این امر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر شغل و شهرت این دانشمندان داشته باشد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که مرتکب سرقت ادبی شناخته شوند، جریمه نقدی نیز در نظر گرفته شود. بستگی به میزان سرقت ادبی دارد که جریمه چقدر خواهد بود.
پیامدهای قانونی
کسانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند قوانین کپی رایت را نقض می کنند و در صورت مجرم شناخته شدن ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
علاوه بر این، ایران اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی دانشگاهی انجام داده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) به عنوان بخشی از MSRT برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از یکپارچگی تحقیق تأسیس شد. NREC به محققان برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک با توسعه دستورالعمل‌های تحقیقاتی اخلاقی، پشتیبانی و آموزش می‌دهد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزار Plagiarism Checker X یک دست نوشته را برای سرقت ادبی در برابر پایگاه داده آثار منتشر شده بررسی می کند و آن را شناسایی می کند. با استفاده از این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی خودکار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین دست‌نوشته شما و سایر مطالب منتشر شده را برجسته می‌کند. Plagiarism Checker X معمولاً توسط دانشمندان و ناشران برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
گرامر
با استفاده از Grammarly می توانید اشتباهات املایی و دستور زبان و همچنین سرقت ادبی را پیدا کنید. ابزار مقایسه هرگونه شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را برجسته می کند. ابزار تشخیص سرقت ادبی Grammarly به طور گسترده توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد.این یک نسخه خطی را با پایگاه داده عظیمی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. گزارش سرقت علمی اینترنتی توسط این ابزار و همچنین بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. ناشران و صاحبان وب سایت معمولاً از Copyscape برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که نسخه های خطی را با آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. شرکت های انتشاراتی و محققان از iThenticate برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker وجود دارد که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. دانشجویان و محققان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
هنگام بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی، داوران از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. نسخه خطی با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع برای شناسایی سرقت ادبی بررسی می شود. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزار دیگری که داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت علمی از آن استفاده می کنند، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع با نسخه خطی مقایسه شده و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع ابزار دیگری است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. ارجاع در نسخه خطی باید با مراجع ذکر شده در صفحه مرجع مطابقت داشته باشد. ذکر همه منابع به درستی تضمین می کند که هیچ نقل قولی وجود ندارد.
بازبین‌ها همچنین نقل‌قول‌های موجود در دست‌نوشته را بررسی می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که دقیق هستند و محتوای نقل‌شده با اصل مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
بهترین راه های جلوگیری از سرقت ادبی در نشریات علمی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی، استناد برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. برای دادن اعتبار به یک نویسنده اصلی، باید از آثار او استفاده کنید. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. فهرست مرجع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله بر اساس نام خانوادگی نویسنده باشد.
انواع مختلفی از سبک استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، مانند APA، MLA، و شیکاگو. برای محققین مهم است که خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کنند و به طور دقیق به دستورالعمل ها پایبند باشند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی که سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهند، چک کننده سرقت ادبی هستند. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. محققان می توانند قبل از ارسال نسخه خطی، سرقت ادبی را با استفاده از چک کننده سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
این شامل تکرار آنچه دیگران گفته اند به زبان خود شماست. مراقبت از تغییر نکردن قصد نویسنده اصلی هنگام بازنویسی ضروری است. هنگامی که ترجمه خیلی دقیق انجام می شود، سرقت ادبی ممکن است رخ دهد، که در آن شخصی از کار دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه استفاده کنند. گنجاندن فهرست استناد و منابع درون متنی به درستی کار نویسنده را اعتبار می‌بخشد.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. قوانین و مقررات کپی رایت را آموزش دهید تا از تخلفات تصادفی جلوگیری کنید. گاهاً پژوهشگران مجبورند برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاصی مجوز بگیرند.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، با استفاده از کلمات خود می توان از سرقت ادبی جلوگیری کرد. هنگام ارائه کار یا ایده های دیگران، آنها را بازنویسی کنید. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. در خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از زبان خود نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، مقاله باید با یک لیست مرجع دقیق به پایان برسد. حفظ سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله اطمینان حاصل کنند که کار آنها به درستی اعتبار همه منابع را دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. نسخه خطی را برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح کنید. برای محققین مهم است که نسخه های خطی را قبل از ارسال برای شناسایی سرقت ادبی بررسی کرده و قبل از انتشار آن تصحیح کنند.
Result
سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است که ممکن است منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال تحصیلی شود. شناسایی انواع سرقت ادبی و درک پیامدهای سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققین ضروری است.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، صحت تحقیقات علمی را تضمین می کنند. برای شناسایی موارد سرقت ادبی و اطمینان از اینکه نسخه خطی با بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی مطابقت دارد، داوران از چندین ابزار از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
به طور کلی، محققان باید اطمینان حاصل کنند که کار آنها اصیل است و بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی را رعایت می کند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.